Optik cam

Sara J. Schechner, 15. ve 16. yüzyıllardan hayatta kalan cam eşyaların gerçekçi görüntüler yaratmak için kullanılamayacak kadar kusurlu olduğunu iddia ederken, "görüntüleri yansıtmayı bile düşünmek çağdaş kavramsal zihin çerçevesine yabancıdır." [16] Vincent Ilardi Rönesans optik cam tarihçisi, daha sonra Schechner'ın hayatta kalan cam eşyalara dayanan sonuçlarına karşı çıktı, bu da Rönesans cam eşyalarının mevcut durumunun yeni olduğunda bu tür cam eşyaların optik kalitesini yansıtması muhtemel olmadığını düşündürüyor. Ilardi, Lorenzo Loto'nun 1549'da yüksek fiyatlı bir kristal ayna satın alarak Lotto'nun davasında Hockney-Falco tezini desteklediğini belgeliyor. [17] Ayrıca, normal gözlükler (gözlükler) bile Hockney -Falco tezini ve bu tür gözlükleri desteklemek için yeterli optik kalitede görüntüleri yansıtabilir, o zamanlar sadece mevcut değildi, aynı zamanda 14. yüzyılda resmedildi. Tommaso da Modena gibi sanatçılar.

Delft'teki sanatçı Vermeer'in (ve 1675'te öldüğünde Vermeer için bir yönetici) çağdaş olan Hollandalı Draper ve öncü mikrobiyolog Antonie van Leeuwenhoek (1632-1723), istisnai lens yapma becerilerine sahip olduğu biliniyordu, 200 kat daha küçük lensler yarattı. büyütme, dönemin daha karmaşık bileşik mikroskoplarının çok ötesinde. Gerçekten de, lens yapma özellikleri, inşaatlarının sırlarını sakladığı için önemli bir süre boyunca eşleşmedi; 1950'lerde CL STONG, Leeuwenhoek tasarım mikroskoplarını yeniden oluşturmak için parlatma yerine ince cam iplik kaynaştırma kullandı. Uzun zamandır Antonie van Leeuwenhoek'in bir ana lens öğütücü olduğuna inanılıyordu (son BBC televizyon belgeseli "Cell" de tekrarlanan bir kavram). Bununla birlikte, şimdi [kim tarafından?] İnanılıyor, küçük bir soda kireç bardağını ısıtarak ve manipüle ederek küçük, yüksek kaliteli cam küreler yapmak için nispeten basit bir yöntemle karşılaştığına inanılıyor. [Atıf gerekli]